Άει (στο καλό) Βασίλη!

Τέτοιο καιρό το 2008, πριν 3 χρόνια δηλαδή, σε ένα άλλο blog (που δε θέλω να θυμάμαι, αλλά φαίνεται με ακολουθεί σα φάντασμα...) έγραφα για το πως, γιατί και πότε παθαίνει ο κόσμος κατάθλιψη αυτή την άγια καταναλωτική περίοδο.

Όμως σήμερα, αντί αυτού (ενώ -για να λέμε και την αλήθεια- πάλι για τον υπερκαταναλωτισμό των ημερών ενώ είμαστε και ταπιά, ξεκίνησα να γράφω) θα σας διηγηθώ κάποιες ιστορίες (ΝΑΙ, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ) από τη ζωή μου. Θα ξεκινήσω με την πρώτη και τελευταία εμπειρία που θυμάμαι με τον Άη Βασίλη που είναι και ο λόγος που έμαθα και το ότι δεν υπάρχει!

Φταις κι εσύ για το AIDS

Σε φοβίζει το να γίνεις πατέρας στα 25 αλλά δε σε φοβίζει το να προσβληθείς στα 25 από μία ανίατη (προς το παρόν) νόσο; Πιστεύεις ότι το AIDS είναι μόνο αρρώστεια των ομοφυλοφίλων (ναι, ξέρω, εσύ αλλιώς τους αποκαλείς); Και τέλος, "αφού φαίνεται μια χαρά, άρρωστη δε θα 'ναι";

Όσο για 'σένα κοπελιά, νομίζεις ότι αφού σου λέει ότι δεν πάσχει από STD's σου λέει αλήθεια 1000% ; Κι αφού σου πει ότι σ'αγαπάει δε θα σου 'κανε κακό; Κι ότι δεν μπορεί να λέει ψέματα ότι με τις προηγούμενες συντρόφους του έπαιρνε προφυλάξεις κι ότι μόνο μαζί σου θα το τολμούσε αυτό;

Προφυλακτικό κι άλλα μυστήρια #SexEd

Θυμάμαι τη μητέρα μου να μου μιλάει για όλα αυτά που θα πρέπει να προσέξω άπαξ και ξεκινήσει η σεξουαλική μου ζωή. Όχι, δε μου έδινε συμβουλές τύπου Cosmo, αλλά με έβαζε να ορκιστώ διάφορα κουλά. Τότε μου φαίνονταν κουλά, τώρα μου φαίνονται αναγκαία.