Νήπιο χωρισμένων γονιών

Υπάρχει μια ενοχή που ξεκινά πάντα απ'το εξής δίλημμα: Είμαι πολύ καμμένη που γράφω βιωματικά στο blog μου; Ή ψώνιο ή εγωκεντρική;
Μετά θυμάμαι ότι είναι το blog μου κι ότι ο πρωταρχικός σκοπός του blogging ήταν ακριβώς αυτός. Όπως και ο σκοπός του Facebook ήταν να κρατήσεις επαφή με παλιούς συμμαθητές/συμφοιτητές κάτι που οι περισσότεροι θα αποφεύγαμε με κάθε κόστος.


Πειρατές ή Ρομπέν των Σειρών;

Στη ζωή δεν είχα κι έχω πολλά χόμπυ. Ειδικά πια ο χρόνος είναι τόσο περιορισμένος που όταν γυρνάω σπίτι τρώω και κοιμάμαι. Πριν κοιμηθώ όμως, κατεβάζω τα επεισόδια των σειρών που προτιμώ για να τα δω με το καλό το Σαββατοκύριακο.

Και είναι κάτι που δεν το κάνω μόνον εγώ αλλά όσοι φίλοι μου έχουν πρόσβαση σε Η/Υ με σύνδεση ADSL (κάποιοι προνομιούχοι και VDSL) και γνωρίζουν πόσο εύκολα μπορείς να κατεβάσεις ένα torrent (it's a couple of clicks deal, really).

Όταν είχα περισσότερο χρόνο, κάτι που αγαπούσα πολύ να κάνω και ακόμα αγαπώ, ήταν ο υποτιτλισμός. Για να είμαι ειλικρινής είμαι ακόμα εν δυνάμει υποτιτλίστρια γιατί αρνούμαι να αφαιρέσω αυτό τον τιμητικό τίτλο από πάνω μου.