Ενα μακρυ, επιπονο και επιμονο παιχνιδι.
Στο Instagram χρησιμοποιω το hashtag #galondiet, δινοντας στην προσπαθεια μου ενα tag, ενα ονομα.
Γεμιζω τον τοιχο μου με success stories, τρελαινω τις διαδικτυακες μου φιλες με τα αποτελεσματα της εβδομαδας, ανακοινωνω στη συναδελφο μου την προοδο μου.
Ναι, ειμαι περηφανη. Οχι, δεν ειναι ταμπου να χανεις 50 κιλα.
Σε αυτο εδω το blog, που το διατηρω ουτε πεντε χρονια, ειχα καταγραψει και την προηγουμενη φορα που εφτασα στο πολυποθητο ιδανικο βαρος. Εφτασα. Και επειδη η ζωη εφερε πολλες αλλαγες και φουρτουνες, εγω χωρις να το καταλαβαινω στην αρχη, εφαγα το δρομο πισω στα παχουλα μου νιατα.
Στην αρχη ναι, εγινε ασυνειδητα. Μετα ηταν...συνηθεια. Κοιταξα καποια μερα στον καθρεφτη και ειδα οτι εχω κοιλιτσα. Ξανα!
Με κατεβαλαν πολλα. Ετρωγα συναισθηματικα. Δακρυα και παγωτο σαν αμερικανικο sitcom. Αλλα και οταν καταφερα να ξεπερασω τα σκοταδια μου, δεν αδυνατισα αυτοματως. Ειπαμε, δημιουργουνται κακες συνηθειες.
Φτανουμε στο 2015 και εχω σχεδον οσα κιλα ειχα πριν ξεκινησω τοτε. Οριακα λιγοτερα. Οποτε το Νοεμβριο του 2015 αρχιζω να αντιλαμβανομαι οτι αυτο δεν μπορει να συνεχιστει.
Οχι επειδη αντιπαθουσα αυτο που ημουν η αυτο που εδειχνα. Τουναντιον! Το κλειδι εδω ειναι οτι για πρωτη φορα στη ζωη μου παρατηρησα το σωμα μου, τις ατελειες μου, και με αγαπησα ετσι οπως ειμαι. Ειλικρινα, αληθινα και βαθια. Τις ραγαδες μου, την κοιλιτσα μου, τα παντα μου. I brofisted my mirror και μου υποσχεθηκα οτι θα μου προσφερω το καλυτερο.
Δεν θελω να χασω κιλα για να αρεσω στο αλλο φυλο, ουτε γιατι θελω να αποκτησω το τελειο beach body (bitch, please!). Το θεμα ειναι οτι αρχισα να βλεπω οτι το βαρος μου ειναι εν δυναμει εμποδιο σε πραγματα που θελω να κανω και να δοκιμασω. Απο extreme sports μεχρι και το να κατσω σε μια πλαστικη καρεκλα. Ποτε δεν εχει σπασει καρεκλα επειδη εκατσα πανω της αλλα δε μου αξιζει το να φοβαμαι τις καρεκλες. Ημαρτον!
Κοινως, το κανω για μενα! Γιατι θελω να απελευθερωθω απο ο,τι με κραταει στο λυπημενο εαυτο μου. Ειμαι πιο δυνατη και ανεξαρτητη απο ποτε και θελω το καλυτερο για μενα.
Ολα αυτα ειπα στο κοριτσι στον καθρεφτη μου και τον επομενο μηνα βρεθηκα στο γυμναστηριο και τα περσινα Χριστουγεννα δεν εφαγα το καταπετασμα. Ηπια ομως...το Βοσπορο. Κακες συνηθειες.
Να μην πολυλογω, μεσα στο νερο πρεπει να εχασα πεντε κιλα απο το Νοεμβριο εως το Μαρτιο. Τιποτα. Γιατι δεν το ειχα πιστεψει και δεν ημουν 100% εκει.
Τελη Μαρτιου εγινε το κλικ που βεβιαζα για μηνες αλλα δε γινοταν: Ενιωσα απιστευτα αισιοδοξη και αποφασισα να θεσω τους μεγαλους μου στοχους. Οχι μονο σε σχεση με το σωμα μου αλλα γενικα με τη ζωη μου. Και ναι, το να χασω τα κιλα μου ειναι ενας τεραστιος στοχος και ζυγιζει 52 κιλα!
Εκτοτε εχασα 6.5 κιλα. Σε τρεις εβδομαδες εχασα περισσοτερα απο οσα ειχα χασει σε 4 μηνες! Δε φαινεται ακομα μεγαλη διαφορα -εγω δε τη βλεπω αλλα τη βλεπουν οι φιλοι κι οι συναδελφοι. Α! Και η ζυγαρια μου.
Ποτε δεν περιμενα οτι το ραντεβου με τη ζυγαρια θα με εκανε να χοροπηδαω απ'τη χαρα μου!
Εχω ακομα πολυ δρομο. Με τρομαζει μα ταυτοχρονα με ενθουσιαζει. Ανυπομονω να ρθει η επομενη μερα ωστε ...να κανω αλλη μια μερα διαιτα, να τρεξω παλι το βραδυ, να κανω κοιλιακους το πρωι, βαρακια μολις μπω σπιτι... Ναι, παρατησα το γυμναστηριο. Με πιεζε ψυχολογικα λογω του πολυ κοσμου και εφτασα να μην αθλουμαι γιατι δεν πηγαινα γυμναστηριο. Δικαιολογιες, ειπα στον εαυτο μου και πηρα μερικα βοηθηματα (βαρακια, στεπ, σχοινακι) ωστε να κανω αεροβικη στο σπιτι. Και ειμαι αρκετα πιστη στο νεο μου προγραμμα ασκησης.
Πρωτος στοχος ειναι στις 23/7! Η ημερα της συναυλιας του αγαπημενου μου συγκροτηματος που στη σκεψη της και μονο, λαμπω ολοκληρη.
Θελω λοιπον ως τοτε, να χω χασει συνολικα 28 κιλα. 22 κιλα ακομα δηλαδη... Ναι γινεται! Και υγιεινα. Θα αναλυσω το προγραμμα μου σε επομενο post!
Δεύτερος στοχος 1/11: τα επομενα 18, συνολο 46.
Τριτος στοχος 25/12: τα τελευταια 6.
Εχω την πεποιθηση και τη σιγουρια οτι θα καταφερω να φτασω στο ιδανικο μου βαρος μεσα στο 2016!
Αυτο που με παρακινει δε να επικοινωνω και να εξωτερικευω ολη αυτη την προσπαθεια ειναι αρχικα η δεσμευση που δημιουργειται οταν απο το timeline μου δινω updates για την πορεια μου. Προφανως οι περισσοτεροι δεν ενδιαφερονται, αλλα μερικοι ανθρωποι δειχνουν ενδιαφερον και ακολουθουν την πορεια και εχω δει στην πραξη οτι στηριζουν αυθορμητα κι ειλικρινα την προσπαθεια αυτη.
Κατ'επεκταση, ειναι αρκετος κοσμος που εμπνεεται να ξεκινησει μια αλλαγη προς το καλυτερο για τον εαυτο του, να χασει εκεινα τα 5 κιλα που τα ζαλιζει απο περυσι, να κοψει το τσιγαρο κοκ. Και τι συγκινητικο ειναι οταν ανθρωποι αγνωστοι σου λενε οτι τρεις κουβεντες σου τους παρακινησαν να αλλαξουν τη ζωη τους. Ειμαι τυχερη να διαβαζω τετοια θερμα μηνυματα.
Γι'αυτο παμε λοιπον να κατακτησουμε τους στοχους μας. Δεν μπορω να φανταστω τιποτα πιο ομορφο για μας!
xxx
