Ζώα και πρωτόζωα

Τα πλάσματα έχουν μεγαλύτερη αξία αντιστρόφως ανάλογα με τα πόδια τους; Έστω, μπορούμε να σκοτώνουμε για πλάκα ζώα και να τη γλυτώνουμε γιατί είναι "ζώα";





Πόνος και δυστυχία. Από τα ζώα που τρώμε έως τα ζώα που μας συντροφεύουν. Εκτός του ότι έχουμε κυριαρχήσει επάνω τους και επάνω στη φύση όλων μας, έχουμε καταστρέψει μέσα σε ελάχιστα χρόνια το βιότοπό τους και πλέον μας έχουν άμεση ανάγκη (Το "είναι αδέσποτο, είναι στη φύση του να συντηρείται" δεν ισχύει. Δεν είναι καν στη φύση που θα έπρεπε να βρίσκεται.).


Και μέσα σε όλα αυτά, έχεις το debate για τους μικρούς "λιληπούτειους" βασανιστές ζώων (Πως είναι οι λιλιπούτειοι καρναβαλιστές, μόνο που κρατούν ρόπαλα, πέτρες, φόλες ως αξεσουάρ ξεφαντώματος).

"Στο μούλικο τι νομίζεις ότι θα κάνουν;" Τα σκεφτόμουν την ώρα που άλλαζα την άμμο (στιγμή εμπνεύσεως) κι έλεγα κοιτώντας το γάτο μου "Εμένα αυτό είναι το παιδί μου. Αν του έκανε κάποιος κακό, κανείς δε θα μας υπερασπιζόταν. Ούτε η κοινωνία."

Γιατί τα κατοικίδια είναι διακοσμητικά για την κοινωνία. Είναι ιδιοκτησία κάποιου. Είναι ευθύνη ενός. Είναι στου αλλουνού το σπίτι. Κι άμα έστω για ένα γάβγισμα ενοχλήσουν, είναι δουλειά των πολλών να τα φολιάσουν. Μπαίνει στη μέση κι ένας δήμαρχος (βλ. Γκλέτσος) να πάρει αυτοβούλως ένα αδέσποτο που δεν έλαβε ποτέ αγάπη και να το πάει για ευθανασία αν και υγιές επειδή ήταν επιθετικό.
  1. Ευθανασία σε άγριο αδέσποτο με την πρωτοβουλία του Δημάρχου.
  2. Εξόντωση 3 σκυλιών σε ταράτσα. Βρέθηκαν στα σκουπίδια οι σκελετοί τους.
  3. Λιώσιμο του κεφαλιού ενός νεαρού γατιού από ένα νεαρό τέρας και αν μπορούσε θα σκότωνε κι άλλο ένα πλάσμα που ευτυχώς ξέφυγε.
  4. Αδέσποτα, αδέσποτα, αδέσποτα.
  5. Φόλες, φόλες, φόλες.
  6. Εγκατάλειψη, σαδισμός, πόνος.
Αν ήταν παιδιά ανθρώπινα, θα 'χε γίνει σάλος. Τροφή για ένα μήνα στα κανιβαλιστικά δελτία ειδήσεων.

Ναι, εξισώνω τα παιδιά με τα σκυλιά και τα γατιά. Αυτές τις μέρες, όσα παιδιά βλέπω στο σούπερ μάρκετ, κλαίνε, τσιρίζουν και μας φέρνουν σε δύσκολη θέση επειδή η μάνα τους παίρνει για 2 δεύτερα το χρωματιστό προϊόν που κρατούν για να το περάσει η ταμίας.

Τα γατιά που είναι εκ φύσεως κακομαθημένα όμως, δε θα γυρίσουν ποτέ να πουν κάποια κακία για μια άγνωστη κυρία τόσο δυνατά μέσα στον κόσμο ώστε να την κάνουν ρεζίλι. ΞΕΡΟΥΝ τι κάνουν. Τους φαίνεται γοητευτική σκανταλιά. Ξέρουν ότι το ξένο πρόσωπο τους ακούει κι ότι θα το φέρουν σε δύσκολη θέση. Τα ζώα δε θα σε κρίνουν ποτέ.

Θέλω να ευχηθώ σε όσους φίλους έχουν παιδιά, να κάνουν τη διαφορά. Περιμένω να δω να μεγαλώνουν πολύ τυπάκια, να γίνονται έξυπνα κι ευγενικά πλάσματα με χιούμορ. 

Στο μεταξύ, ας γυρίσουμε να κοιτάξουμε όλοι ένα ζώο. Αν δεν έχετε κατοικίδιο, το επόμενο αδέσποτο που θα συναντήσετε. Παρατηρήστε το. Αυτό ζητάω μόνο.

Post a Comment

Any comments?