Προφυλακτικό κι άλλα μυστήρια #SexEd
Θυμάμαι τη μητέρα μου να μου μιλάει για όλα αυτά που θα πρέπει να προσέξω άπαξ και ξεκινήσει η σεξουαλική μου ζωή. Όχι, δε μου έδινε συμβουλές τύπου Cosmo, αλλά με έβαζε να ορκιστώ διάφορα κουλά. Τότε μου φαίνονταν κουλά, τώρα μου φαίνονται αναγκαία.
Με έβαζε να ορκιστώ ότι θα προφυλάσσομαι πάντα, ότι θα μοιράζομαι τόσο προσωπικές στιγμές με ανθρώπους που εμπιστεύομαι ηθικά και συναισθηματικά, ότι θα το κάνω μετά τα 20 (με παζάρια πέσαμε στο όριο των 18) και τέλος ότι με κάθε νέο μου σύντροφο θα κάνουμε εξετάσεις αίματος πριν την έναρξη της κοινής μας ερωτικής ζωής. Όλα καλά και λογικά μου φαίνονταν μέχρι το τελευταίο. Έλεγα "η μαμά μου είναι τρελή, είναι υπερβολική, είναι, είναι, είναι." Μου φαινόταν αδιανόητο να ζητήσω κάτι τέτοιο από ένα αγόρι και ήμουν σίγουρη ότι μέχρι να το κάνω πρώτη φορά, θα με χώριζαν πολλοί γι'αυτό το λόγο!
Όταν πια μεγάλωσα και έφτασα σε μια ηλικία σεξουαλικής ωρίμανσης (εν ολίγης ήμουν έτοιμη) κι αφού δόξα τω Θεώ, ήμουν αρκετά ενημερωμένη για τους κινδύνους που διατρέχεις αφού μπεις στο νερό και κολυμπήσεις, η σκέψη των εξετάσεων αίματος μου φαινόταν όλο και πιο λογική. Όσο κι αν έρθεις σε αμηχανία, όσο κι αν του άλλου του φανεί κουφό κι αυτουνού, όσο κι αν υπάρχει ο κίνδυνος να σε διαολοστείλει! Σκεφτόμουν ότι καλύτερα αυτό παρά να διακινδυνεύσω να νοσήσω ακόμα και με μια ανίατη νόσο.
Επιτρέψτε μου όμως να σας αναλύσω the way I see it: Σ'ένα απ'τα βιβλία για την περίοδο και την εφηβεία που διάβασα μικρή, έλεγε ότι ένας καλός τρόπος να καταλάβεις αν είσαι έτοιμη να κάνεις έρωτα με ένα συγκεκριμένο αγόρι είναι να σκεφτείς κατά πόσο θα ένιωθες άβολα μπροστά του σε μία αμήχανη στιγμή όπως το να ρευτείς ή να ρευτεί μπροστά σου. Αν όχι, πως θα νιώσεις άνετα γυμνή και ευάλωτη μαζί του; Και είχε πολύ δίκιο το βιβλίο. Μου δημιούργησε νοοτροπία πλάκα πλάκα αυτή η συμβουλή που διάβασα ούσα 12 χρονών! Πράγματι, το να ζητήσω από ένα αγόρι να κάνουμε εξετάσεις, εκτός του πρακτικού του θέματος, μου επιβεβαίωσε και το αν μπορώ να νιώσω άνετα μαζί του και κατά πόσο σεβόταν εμένα αλλά κι εκείνον!
Όλα αυτά τα παραθέτω ως την προσωπική μου εκπαίδευση και εσωτερική μου προσπάθεια να προφυλαχθώ από τα κακά μιας υπέροχης κατα τα άλλα "διαδικασίας" που μοιραζόμαστε οι άνθρωποι μεταξύ μας και ουσιαστικά πρόκειται για πρόλογος του επόμενου θέματος...
Με έβαζε να ορκιστώ ότι θα προφυλάσσομαι πάντα, ότι θα μοιράζομαι τόσο προσωπικές στιγμές με ανθρώπους που εμπιστεύομαι ηθικά και συναισθηματικά, ότι θα το κάνω μετά τα 20 (με παζάρια πέσαμε στο όριο των 18) και τέλος ότι με κάθε νέο μου σύντροφο θα κάνουμε εξετάσεις αίματος πριν την έναρξη της κοινής μας ερωτικής ζωής. Όλα καλά και λογικά μου φαίνονταν μέχρι το τελευταίο. Έλεγα "η μαμά μου είναι τρελή, είναι υπερβολική, είναι, είναι, είναι." Μου φαινόταν αδιανόητο να ζητήσω κάτι τέτοιο από ένα αγόρι και ήμουν σίγουρη ότι μέχρι να το κάνω πρώτη φορά, θα με χώριζαν πολλοί γι'αυτό το λόγο!
Όταν πια μεγάλωσα και έφτασα σε μια ηλικία σεξουαλικής ωρίμανσης (εν ολίγης ήμουν έτοιμη) κι αφού δόξα τω Θεώ, ήμουν αρκετά ενημερωμένη για τους κινδύνους που διατρέχεις αφού μπεις στο νερό και κολυμπήσεις, η σκέψη των εξετάσεων αίματος μου φαινόταν όλο και πιο λογική. Όσο κι αν έρθεις σε αμηχανία, όσο κι αν του άλλου του φανεί κουφό κι αυτουνού, όσο κι αν υπάρχει ο κίνδυνος να σε διαολοστείλει! Σκεφτόμουν ότι καλύτερα αυτό παρά να διακινδυνεύσω να νοσήσω ακόμα και με μια ανίατη νόσο.
Επιτρέψτε μου όμως να σας αναλύσω the way I see it: Σ'ένα απ'τα βιβλία για την περίοδο και την εφηβεία που διάβασα μικρή, έλεγε ότι ένας καλός τρόπος να καταλάβεις αν είσαι έτοιμη να κάνεις έρωτα με ένα συγκεκριμένο αγόρι είναι να σκεφτείς κατά πόσο θα ένιωθες άβολα μπροστά του σε μία αμήχανη στιγμή όπως το να ρευτείς ή να ρευτεί μπροστά σου. Αν όχι, πως θα νιώσεις άνετα γυμνή και ευάλωτη μαζί του; Και είχε πολύ δίκιο το βιβλίο. Μου δημιούργησε νοοτροπία πλάκα πλάκα αυτή η συμβουλή που διάβασα ούσα 12 χρονών! Πράγματι, το να ζητήσω από ένα αγόρι να κάνουμε εξετάσεις, εκτός του πρακτικού του θέματος, μου επιβεβαίωσε και το αν μπορώ να νιώσω άνετα μαζί του και κατά πόσο σεβόταν εμένα αλλά κι εκείνον!
Όλα αυτά τα παραθέτω ως την προσωπική μου εκπαίδευση και εσωτερική μου προσπάθεια να προφυλαχθώ από τα κακά μιας υπέροχης κατα τα άλλα "διαδικασίας" που μοιραζόμαστε οι άνθρωποι μεταξύ μας και ουσιαστικά πρόκειται για πρόλογος του επόμενου θέματος...
Post a Comment
Any comments?