0

Η αδερφή όλων μας

Ήθελα να μοιραστώ μία αναρτησή μου από το Facebook και μαζί σας.
Μία εικόνα και τη λεζάντα της. Ύστερα θα εξηγήσω...


Αυτή θα μπορούσε να 'ναι μια ανιψιά μου. Ή ακόμα η αδερφή μου, η μικρή. Γιατί ο πατέρας μου είναι Σύριος που όμως πρόφτασε να προστατεύσει την -νέα- οικογένειά του από τη φρίκη του πολέμου.
Παρ'όλο που δεν είχα ποτέ επαφή με τις ρίζες μου στην Ανατολή, δεν έχω βιώματα, δεν έχω γνώση, δεν νιώθω την καταγωγή, κάθε φορά που βλέπω ένα παιδί σαν τη μικρούλα, νιώθω καρφιά στην ψυχή μου.
Θα μπορούσε να είναι η μικρή μου αδερφή...
Και θα μπορούσε να είναι η αδερφή όλων μας γιατί ο πόλεμος είναι "προνόμιο" και δικό μας.

Read more
0

Η καρδιά ψηλώνει πάντα αφού πονέσει

Δε γουστάρω τα μελό. Και μάλιστα διάβαζα ένα blog που είχα μικρή, το τι γέλιο έκανα... Τι ακριβώς σκεφτόταν το χαώδες μυαλό μου όταν έγραφα για σκοτάδια και πέπλα;
Εδώ, στην πραγματικότητα, μεγαλώνουμε στο φως. Ο λυρισμός είναι ο πιο εκλεπτυσμένος τρόπος να περιγράψεις το πεζό.
Read more
0

Μάνα, μητέρα, μανούλα, μαμά

"Θα σε φωνάζω Άννα", της είχα πει ούσα 10-11 χρονών. Μου φαινόταν πολύ cool να φωνάζεις τη μαμά σου με το όνομά της.

 Δεν της άρεσε η ιδέα αλλά she rolled with it. Κι αυτό γιατί ήξερε πως τρεις μέρες μετά θα είχα επιστρέψει στο "μαμά". Και γιατί άλλωστε να θες να αντικαταστήσεις αυτή την υπέροχη λέξη με ένα όνομα που το έχουν χιλιάδες γυναίκες εκεί έξω τη στιγμή που αυτή τη λέξη μπορείς να την πεις μόνο σε μία; Μαμά, μανούλα, μαμάκα.
Read more
0

Νήπιο χωρισμένων γονιών

Υπάρχει μια ενοχή που ξεκινά πάντα απ'το εξής δίλημμα: Είμαι πολύ καμμένη που γράφω βιωματικά στο blog μου; Ή ψώνιο ή εγωκεντρική;
Μετά θυμάμαι ότι είναι το blog μου κι ότι ο πρωταρχικός σκοπός του blogging ήταν ακριβώς αυτός. Όπως και ο σκοπός του Facebook ήταν να κρατήσεις επαφή με παλιούς συμμαθητές/συμφοιτητές κάτι που οι περισσότεροι θα αποφεύγαμε με κάθε κόστος.
Read more
0

Πειρατές ή Ρομπέν των Σειρών;

Στη ζωή δεν είχα κι έχω πολλά χόμπυ. Ειδικά πια ο χρόνος είναι τόσο περιορισμένος που όταν γυρνάω σπίτι τρώω και κοιμάμαι. Πριν κοιμηθώ όμως, κατεβάζω τα επεισόδια των σειρών που προτιμώ για να τα δω με το καλό το Σαββατοκύριακο.

 Και είναι κάτι που δεν το κάνω μόνον εγώ αλλά όσοι φίλοι μου έχουν πρόσβαση σε Η/Υ με σύνδεση ADSL (κάποιοι προνομιούχοι και VDSL) και γνωρίζουν πόσο εύκολα μπορείς να κατεβάσεις ένα torrent (it's a couple of clicks deal, really).

 Όταν είχα περισσότερο χρόνο, κάτι που αγαπούσα πολύ να κάνω και ακόμα αγαπώ, ήταν ο υποτιτλισμός. Για να είμαι ειλικρινής είμαι ακόμα εν δυνάμει υποτιτλίστρια γιατί αρνούμαι να αφαιρέσω αυτό τον τιμητικό τίτλο από πάνω μου.
Read more
0

Μια αθώα διαδρομή στο τραίνο

Οι διαδρομές που ξεκινούν στην Ομόνοια, έχουν πάντα προοπτική να γίνουν ιστορίες να διηγείσαι.
Read more
0

Ζώα και πρωτόζωα

Τα πλάσματα έχουν μεγαλύτερη αξία αντιστρόφως ανάλογα με τα πόδια τους; Έστω, μπορούμε να σκοτώνουμε για πλάκα ζώα και να τη γλυτώνουμε γιατί είναι "ζώα";


Read more
0

Πληρώνοντας τη ζωή με φακελάκι

Διαβάζω γι'αυτόν τον δύσμοιρο στον "Ευαγγελισμό". By pass χρειαζόταν, by pass έκανε με 20 ημέρες καθυστέρησης. "Η εγχείρηση πέτυχε μας δυστυχώς ο ασθενής απεβίωσε". Ο γιατρουδάκος θα πάει σπίτι του, οι νοσοκόμοι θα πάνε σπίτια τους, κάποιος θα αναγγείλει την ώρα θανάτου και γι'αυτούς εκεί θα τελειώσει.

Και μένει πίσω μια οικογένεια που δεν μπορεί να πιστέψει πως χάθηκε ο άνθρωπός τους για τα λεφτά.


Read more
0

Ρίκο

Σαφής ο τίτλος. Ρίκο -όχι πια- Βολιδομπουκίτσας.


Read more
2

New Year's Revolution

Όπως κάθε χρόνο είτε μέσω sms (βλ. στίχοι) είτε μέσω του timeline μου (άλλοτε wall) στο fb, είτε μέσω του twitter, εύχομαι καλή χρονιά με Φοίβο Δεληβοριά. Γιατί είμεθα κι εμείς που ποτέ δεν εναρμονιστήκαμε με το περίεργο γιορτινό πρωτόκολλο.

Περιμένω το 2014 να βρω δουλειά, να πάρω πτυχίο (έστω κι αν η ορκωμοσία γίνει το 15, το 16, ποτέ δεν ξέρεις), να μου μάθω να περνάω καλά μέσα στο σώμα μου και κυρίιιιιως να περνάω καλά με την ψυχή και το μυαλό που κουβαλάω. Ακόμα και τα party animals, ξέρετε τι εννοώ!
Read more
Subscribe to: Posts ( Atom )